Las Lajasko erromeria eliza, Kolonbia
Kolonbiako hego-mendebaldeko urruneko mendietan, Las Lajasko Ama Birjinaren katedrala munduko erromeria-ermita ederrenen artean kokatzen da. Ipuinen distira duen eszena, bere edertasunak arnasarik gabe uzten du. Distira zuri distiratsuak goititzen dituen gailurrekin, katedrala malkartsu atxikitzen da itsaslabar huts baten alboan. Labar-horma arin doazen Guaitara ibaiaren gainetik altxatzen da, zeinak, milia bat baino gutxiagoko tartean, bi S kurba zorrotz dituen mendiko haitzarte aldapatsu batean zehar. Bi ur-jauzi barrutik zuzenean doaz -ez gaindi- oihanek estalitako itsaslabarrak, ehun oin beherantz gaindiko ibaira. Euriak maiz joan eta etorri eta laino iraunkorrak eliza ezkutatu eta agerian uzten du azti baten eskuen azkartasunarekin. Ur korronteen etengabeko burrunbarekin batera, elizako kanpaiek oihartzuna egiten dute mendi haranetan zehar.
Las Lajas santutegia 1916 eta 1944 urteen artean eraiki zen katedral neogotikoa da, Ama Birjinaren agerpen mitikoa ospatzeko, ibaiaren 45 metroko labar bertikalean. Kondairak dioenez, 1754an Maria Mueces izeneko amerindiar bat eta bere alaba gor-mutua Rosa ekaitz indartsu batek harrapatu zituen. Arroilaren horma erraldoien artean aurkitu zuten aterpea, eta Maria Muecesen harridurarako, Rosak «mestiza deitzen nau...» oihukatu zuen eta itsaslabarreko hormaren alboko tximistaz argiztaturiko irudia seinalatu zuen. Kondaira honen kontakizun zaharrena Fray Juan de Santa Gertrudisek 1756 eta 1762 artean Granadako Erresuma Berriko hegoaldeko eskualdean zehar egindako bidaiaren kontakizunetan jaso zen. Katedrala honela eraikita dago. Ama Birjinak elizaren atzeko horma osatzen du. 1951n Eliza Katolikoak Nuestra Señora de Las Lajas birjinari baimena eman zion, eta santutegia basilika txiki izendatu zuen 1954an.
Las Lajas, Kolonbia